تجزیه و تحلیلِ صوت شناختیِ سایشی شدگیِ انسایشی های /ʤ/ و /ʧ/: فرضیة جوازدهیِ سرنخی

تجزیه و تحلیلِ صوت شناختیِ فرایند سایشی شدگیِ[1] همخوان های انسایشی در گفتارِ پیوستة[2] فارسی نشان می دهد که سایشی شدگیِ انسایشی های فارسی مبتنی بر جوازدهیِ سرنخی[3] (استریادی[4]، 1997 و 2001؛ فلمینگ[5] 2002) و  نه جوازدهیِ نواییِ[6] گفتار (نسپر[7] [p1] و فوگل[p2] [m3] [8]، 1986) است. فارسی زبانان مهم ترین هم بستة ادراکی[9] همخوان های انسایشی، یعنی دیرش سکوت[10]، را در توالی انسایشی- انسدادی به دلیلِ هزینه و کوشش بالای تولیدی، بر روی موجِ صوتیِ گفتار پیاده نمی کنند. پنج گویشور مرد، بین سنین 20 تا 30 سال، همخوان های انسایشی /ʧ/ و /ʤ/ را قبل از انسدادی های لبی /p, b/، دندانی /t, d/ و کامی /k, g/ سه بار تکرار کردند و درنتیجه 720 نمونة آوایی به دست آمد. سبکِ گفتار، فارسیِ غیررسمیِ محاوره ای است که در شهر تهران به آن صحبت می شود. تجزیه و تحلیلِ آکوستیکیِ داده ها نشان می دهد که در نمونه های انسایشیِ فاقد بست، خنثی شدگیِ مقوله ایِ[11] انسایشی به سایشی روی داده است و در نمونه هایی که بستِ انسایشی به طورِ ناقص تولید شده است، کاهش مدرجِ[12] سرنخ های صوت شناختی[13]، منجربه سایشی شدگیِ آوایی شده است، در این نمونه ها، تمایز واجیِ مقوله های انسایشی- سایشی حفظ شده است. [1]. spirantization [2]. connected speech [3]. licensing by cue [4]. d. steriade [5]. e. flemming [6]. licensing by prosody [7] . m. nespor [8].  i. vogel [9]. perceptual correlate [10]. silence duration [11]. categorical neutralization [12]. gradient reduction [13]. acoustic cues  [p1]لطفاً دو اسم را تک تک زیرنویس بدهید  [p2]تلفظِ آلمانی:  فوگل  [m3]موارد تصحیح شد.